- axşamçağı
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
axşamçağı — bax axşamüstü. Axşamçağı tarın səsi, Qarabağın şikəstəsi; Hər kəsin bir həmdəmi var. M. Müş.. Bir gün axşamçağı usta Ağabala evə gələndə arvadına dedi: – Ə, bilirsən nə var? Ç.. Axşamçağı idi ki, kənd əhalisi işlərini qurtarıb arvadlar və kişilər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəvinix’ — (Cəbrayıl, Zəngilan) axşam qaranlığı, axşamçağı ◊ Şəvinix’ düşəndə (Zəngilan) – axşam qaranlığı düşəndə. – Şəvinix’ düşəndə kəndə çatdıx. Şəvinix’ çalan vaxtı (Zəngilan) – axşam qaranlığı düşəndə, axşamçağı. – Şəvinix’ çalan vaxtı bizə iki adam… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
malayağı — (Lənkəran) axşamçağı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şamgah — f. axşamçağı, axşamüstü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xüftən — f. 1) yatmaq, yuxulamaq; 2) axşamçağı, axşamüstü; 3) şam namazından sonra qılınan namaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
axşam — is. Günəşin batmasından gecənin başlanmasına qədər olan vaxt, günbatan vaxt. Axşam növbəsi. Axşam məktəbi. Axşam İstanbula çatdıq. – Axşam vaxtları kəndin kənarında durub yaşıl çəmənlərə tamaşa eləyəndə görərsən ki, naxır üz qoyub kəndə gəlməyə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayrı — 1. zərf Xüsusi, tək, başqası ilə bağlı olmayaraq, müstəqil, özbaşına. O, ataanasından ayrı yaşayır. Ayrı gəzib dolanmaq. Ayrı düşmək – aralı düşmək, uzaq düşmək, uzaqlaşmaq, əlaqəsini itirmək. Ailədən ayrı düşmək. – Vətəndən ayrı düşüb indi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bigah — sif. <fars.> Vaxtsız, gec, axşamçağı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərk — sif. 1. Mayelərdən və qazaoxşar cisimlərdən fərqli olaraq, öz şəkil və ölçüsünü mühafizə edən. Bərk cisimlər. 2. Sərt, qatı (yumşaq ziddi). Bərk sümük. Bərk daş. Bərk qənd. Bərk ağac. Su donduqda maye halından bərk halına, qaynadıqda isə buxara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çörəkçi — is. 1. Çörək dükanı. 2. Çörək dükanında işləyən adam; çörəksatan. 3. Keçmişdə: çörək bişirib satmaqla məşğul olan adam. // Keçmişdə: başqaları üçün muzdla çörək bişirən. Axşamçağı Xavərnisənin üç bacısı, qardaşı, Kərbəlayı Xəlilin arvadı və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
günbatan — 1. is. Dünyanın günbatan tərəfi; qərb. Şərəf xalanın bağı bizim evimizin günbatan tərəfində idi. S. H.. Hər axşam günbatandakı meşədən mahnı oxuyan bir səs yüksəlirdi. Ə. M.. 2. Günbatanda şəklində zərf – günün batdığı vaxt; axşamçağı, axşam.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti